ಸ್ವಾಮಿ, ಈ ಕಸುಬು ಸಾಕು.....

ಅಡಿಕೆ ಮರದಿಂದ ಆ ಮರಕೆ

ಹಾರುವ ಕೊನೆಗೌಡ

ಬಡಿ ಕಾಗೆ ಹಾರಾಡುವ ಹಾಗೆ

ಭಯ-ಆ ಹಕ್ಕಿಗಿಲ್ಲ.

ಮರದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಗೊನೆ

ಮಾಗುವ ಮುನ್ನ ಅರ್ಧಚಂದ್ರ-ಕನ್ನ

ಪಾಪ, ಆ ಮರಕೆ ಗರ್ಭಪಾತ

ಗೌಡನ ಬದುಕು!

ಮರ ದಾಟುವವನ ಕಣ್ಣು ಕೈ

ನೆರೆಯ ಫಸಲಿನ ಲೆಕ್ಕಕೆ

ಸಂಜೆಯೊಳಗೆ ಗೊನೆ-ಆರು ನೂರು

ದಿನ ಹೀಗೆ, ವರ್ಷಕ್ಕೆಷ್ಟಾದೀತು?

ಉದುರು ಆರಿಸುವ ಚಿಕ್ಕಿ,

ಶಾಲೆಗೆ ಗಿಟ್ಟದ, ಮನೆಯೊಳಗೆ ಸಲ್ಲದ

ಮಗು, ಕೆಳಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಚುಕ್ಕೆ!

ಹೇ, ಈಗ ಕೈ ಜಾರಿದರೆ....

ಸೂರ್ಯನೆತ್ತರಕೇನು ಇಲ್ಲ ಸ್ವರ್ಗ

ನಾಳೆಗಾಗಿ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆ ಮೀರಲು

ಬದುಕಿರುವುದು ನೆಲದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಿ, ಮಗು

ಇರುವುದಲ್ಲಿ, ನೆಲಗೆಲಸ ಸಾಕು

ಒತ್ತಾಯಿಸದಿರಿ, ನನ್ನ ಮನದ

ಮೆರವಣಿಗೆ ಭಯ-

ಬದುಕ ಸಂಗಾತಿಗೆ ಕೊನೆ

ಕಸುಬು ಸಾಕು, ಹೆಗಡೇರೆ....

-ಮಾವೆಂಸ